Բանից պարզվում է, որ Ռուբինյանց 2 շենքի 9-րդ հարկի բնակիչ 71-ամյա Ալբերտ Առստամյանը, տեսնելով Փաշինյանին, տնից վերցրել է խնձորն ու նետել նրա ուղղությամբ։

Հասարակությունը թուրքական, հնդկական ու բրազիլական սերիալների պատմությունն ավելի լավ գիտի, քան՝ սեփական ազգինը. սովորաբար՝ Տիգրան Մեծին գիտեն, Քրիստոնեությունն առաջինը ընդունելու փաստը (ոչ տարեթիվը, ոչ էլ պետական մակարդակով որպես միակ կրոն ընդունելու փաստը ) և Վանի թագավորության գոյության մասին աղքատիկ տվյալներ:

Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել է, որ Հայաստանում ոչխարաբուծությունը չի զարգանում, քանի որ հովիվներ չեն կարողանում գտնել: Ոչ միայն հովիվներ, այլ նաև բանվորներ չեք կարողանում գտնել։

Ոնց երևում է մեր աստվածատուրության, եզակիության մասին միայն մենք գիտենք։ Միայն մենք գիտենք, որ Արարիչն ամենից շատ մեզ է սիրում, չնայած չկա թեկուզ մի փաստ այդ սերը հավաստելու մասին։

Երբ պատմություն չիմացող կամ մտածված ստող ադրբեջանական կեղծարարները կամ տգետները խոսում են հայերի եկվորություն մասին, ուղղակի հարց տվեք՝ ինչու՞ սեփական թյուրքական լեզվով չունեն «Հայրենիք» բառ, այլ օգտագործում են արաբական «Վաթան» բառը:

Իսկ ի՞նչն է առիթ օգտագործվել բանակից թռնելու համար դատված, սեփական մոր դեմ ցուցմունք տված, իր հակառուսական քարոզով հայտնի, եվրոպական «արժեքների» կրող, Հայաստանում ԼԳԲՏ- ների, այլասերվածների լիակատար աջակցությունը վայելող , ըստ տարբեր գործիչների հայտարարությունների , նաև միասեռական Արման Բաբաջանյանի և հրա հիմնադրած ու ղեկավարած «Հանուն Հանրապետության» (ըստ էության, իրականում «Ընդդեմ Հանրապետության») կուսակցության ներկայացուցիչների կողմից Հայաստանում Բելառուսի դեսպանատան վրա հարձակման համար:

Վրաստանի իշխող մեծամասնությունը մտադիր չէ Սահմանադրությունից հանել Եվրամիության և ՆԱՏՕ-ի ինտեգրման մասին հոդվածը, հայտարարել է վարչապետ Իրակլի Կոբախիձեն՝ պատասխանելով լրագրողի հարցին։

Ամեն ինչ արվում է օրվա իշխանության կողմից, որպեսզի Ռուսասատանը հումք չտրամադրի, թափոնների կառավարում չլինի, որի հետևանքով գործնականում կփակվի Ատոմակայանը։

Նոր Հայաստանում կռվի ընթացքում, և դրանից հետո, այլևս բռունցքներով չեն թափահարում:

2022-ին Հարավային Կալիֆոռնիայի համալսարանում ես և երեք ամերիկահայ գիտնական (Նաթալի Շահբոլ, Միքայել Մաթոսիան և Հայգ Մանասիան) մի հետազոտություն իրականացրեցինք, որն այն պահի դրությամբ չափազանց արդիական ու կարևոր էր թվում: Հետազոտությունը նվիրված էր Արցախի էներգետիկ ներուժի գնահատմանն ու էներգետիկ անվտանգության մարտահրավերներին 44-օրյա պատերազմից հետո: Կարծում էինք, որ ստացված արդյունքները կարող էին օգնել էներգետիկ խորքային ճգնաժամ ապրող հետպատերազմյան Արցախին: Ամեն դեպքում, հետազոտության նպատակը հենց դա էր: